- اعتراف ترامپ به شکست ماشین جنگی صهیونیستها
- منطقه غرب آسیا "فلسطین جدید"
- اعلام رسمی مرگ دیپلماسی یک طرفه
- 4 نکته در مورد یک برکناری پُرحاشیه در دولت ترامپ
- نشست کاخ سفید، زلنسکی زیر فشار و اروپا نگران
- نگاه ابزاری آمریکا به دولت های منطقه؛ تثبیت سلطه و بی ثبات سازی منطقه
- هیدروپولیتیک ایران و ادعاهای نتانیاهو
- پارادوکس امپریالیستی ترامپ و افول هژمونیک آمریکا در گذار به چندقطبی
- فقر قدرت و عبرت اوکراین؛ از کییف تا آلاسکا
- پوتین، زلنسکی و ترامپ؛ سه روایت، یک میز
- جنگ ۱۲ روزه؛ بازمهندسی حافظهاجتماعی و بازآرایی موازنه قوا
- مخالفت روسیه و چین با مکانیسم ماشه؛ دریچهای به دوقطبی تازه قدرت در جهان
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- واکاوی اهمیت سفر منطقه ای علی لاریجانی
تعیین خط مشی سیاست خارجی
بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی بر موضع ثابت و تاریخی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر مقاومت در برابر زورگویی و تحمیل تأکید ویژهای دارد. ایشان با تفکیک دقیق و هوشمندانه مفهوم معامله از تحمیل، هرگونه توافق آتی تحت چارچوبی که نتیجه آن از پیش توسط طرف آمریکایی تعیین شده باشد را به صراحت رد کردند. این موضع استوار خط قرمزهای دیپلماسی ایران را به وضوح نشان میدهد و پایبندی بیچون و چرا به رویکردی مبتنی بر حفظ حاکمیت ملی، عزت و عدم پذیرش فشار را تقویت میکند. در این چارچوب، آمریکا نه به عنوان شریک مذاکره قابل اعتماد، بلکه به عنوان قدرتی زورگو و یکجانبهنگر معرفی میشود که قصدتحمیل خواستههای خود را به ملت شریف ایران دارد.
بخش مهمی از این بیانات به مشروعیتزدایی از ادعاهای رئیسجمهور آمریکا اختصاص یافت. رهبر انقلاب با پرسش بنیادی (اصلاً شما چه کاره هستید؟) اساساً صلاحیت اخلاقی و قانونی واشنگتن برای اظهار نظر درباره برنامه هستهای ایران را باطل دانستند. این پاسخ مستدل و راهبردی، نه تنها ادعای ترامپ را بیاثر میکند، بلکه دخالتهای غیرقانونی و تحکمآمیز آمریکا را ناباب و زورگویانه توصیف مینماید. از نگاه راهبردی، این موضع تلاشی است برای بازتعریف گفتمان قدرت ایران در برابر غرب، با تأکید بر استقلال تصمیمگیری و اتکا به ظرفیتهای بومی در حوزه فناوری صلحآمیز هستهای.
بیانات مزبور در مقطعی حساس و تاریخی ایراد شد، زمانی که سطح تنشهای بینالمللی پیرامون پرونده هستهای ایران رو به افزایش است. با بازگشت ترامپ به ریاستجمهوری در سال ۲۰۲۵ و نزدیک شدن به انقضای قطعنامه ۲۲۳۱، مخاطرات فعالسازی مکانیسم ماشه و احیای تحریمهای شورای امنیت دوباره مطرح گردیده است. در چنین فضایی، رهبر انقلاب با تأکیدی سنجیده بر مرز میان مقاومت و سازش، دستورکار آینده سیاست خارجی ایران را مشخص ساختند. این رویکرد در عین حفظ عقلانیت دیپلماتیک، بر رد قطعی هرگونه باجخواهی خارجی تأکید دارد و سیاست گفتوگو را در قالبی عزتمند و مبتنی بر اقتدار ملی بازتعریف میکند.
پیام دیگر این دیدار، تأکید بر توان دفاعی و بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران است. رهبر انقلاب با یادآوری سیلی جمهوری اسلامی به رژیم صهیونیستی، هشدار دادند که این توانمندیها دستساخته جوانان ایرانی است و در صورت لزوم مجدداً مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این بیان نمادین، پیامی دو سویه دارد، از یکسو امید و اعتمادبهنفس ملی را تقویت میکند و از سوی دیگر هشداری صریح به دشمنان منطقهای ایران است که هرگونه خطا با پاسخ کوبنده جمهوری اسلامی مواجه خواهد شد.
جمعبندی:
بیانات اخیر رهبر انقلاب را میتوان بیانیهای راهبردی و زمانشناسانه دانست که مرزهای غیرقابل معامله جمهوری اسلامی را در آستانه مرحله تازهای از چالشهای سیاسی و امنیتی جهان مشخص میکند. سه محور اصلی این مواضع عبارتند از، رد تحمیل در قالب معامله، تأکید بر حق حاکمیتی ایران در توسعه صلحآمیز فناوری هستهای، و هشدار نسبت به حفظ آمادگی دفاعی در برابر هرگونه تهدید. موفقیت این مسیر، همانگونه که رهبر انقلاب یادآور شدند، در گرو عزم ملی، وحدت داخلی و هوشمندی دستگاه دیپلماسی در مدیریت معادلات پیچیده جهانی است.