- اعتراف ترامپ به شکست ماشین جنگی صهیونیستها
- منطقه غرب آسیا "فلسطین جدید"
- اعلام رسمی مرگ دیپلماسی یک طرفه
- 4 نکته در مورد یک برکناری پُرحاشیه در دولت ترامپ
- نشست کاخ سفید، زلنسکی زیر فشار و اروپا نگران
- نگاه ابزاری آمریکا به دولت های منطقه؛ تثبیت سلطه و بی ثبات سازی منطقه
- هیدروپولیتیک ایران و ادعاهای نتانیاهو
- پارادوکس امپریالیستی ترامپ و افول هژمونیک آمریکا در گذار به چندقطبی
- فقر قدرت و عبرت اوکراین؛ از کییف تا آلاسکا
- پوتین، زلنسکی و ترامپ؛ سه روایت، یک میز
- جنگ ۱۲ روزه؛ بازمهندسی حافظهاجتماعی و بازآرایی موازنه قوا
- مخالفت روسیه و چین با مکانیسم ماشه؛ دریچهای به دوقطبی تازه قدرت در جهان
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- واکاوی اهمیت سفر منطقه ای علی لاریجانی
استرالیا، اجماع غربی و ایرانهراسی در آستانه مکانیسم ماشه
✅اخراج سفیر ایران و طرح قراردادن سپاه در فهرست تروریستی، بیش از آنکه نشانه استقلال تصمیمگیری استرالیا باشد، بازتاب موقعیت این کشور در مدار امنیتی آنگلوسفر است. کانبرا در موضوعات حساس بینالمللی، بهویژه پرونده ایران، عملاً در چارچوب اجماع غربی حرکت میکند و همسویی کامل با آمریکا و بریتانیا دارد؛ بنابراین استقلال سیاسی این کشور در سطح حقوقی محفوظ است، اما استقلال راهبردی آن بسیار محدود است.
❇️در شرایط پساجنگ اخیر، استرالیا تهدید نظامی مستقیم برای ایران محسوب نمیشود؛ زیرا ظرفیتهای سختافزاری آن، مانند زیردریاییهای ائتلاف AUKUS، در افق دهه آینده عملیاتی خواهد شد. با این حال، این کشور از مسیر هماهنگی اطلاعاتی، تحریمهای هدفمند و فشار حقوقی میتواند هزینههای ژئواقتصادی و امنیتی برای ایران ایجاد کند. به بیان دیگر، تهدید کانبرا بیشتر غیرنظامی و غیرمستقیم است تا نظامی.
❇️افزایش ایرانهراسی در آستانه فعالسازی مکانیسم ماشه نشاندهنده نوعی مهندسی روایت امنیتی است که تصمیمات سخت را برای افکار عمومی توجیهپذیر میسازد. راهبرد سیاست خارجی ایران باید بر شفافسازی فنی و حقوقی در پروندههای اتهامی، فعالسازی دیپلماسی پارلمانی و فرهنگی در استرالیا و نیز چالش حقوقی نسبت به فهرستگذاری سپاه متمرکز شود. در کنار این، حفظ کانالهای کنسولی و ارتباط با جامعه ایرانی میتواند هزینه انسانی و رسانهای بحران را مدیریت کند.