- اعتراف ترامپ به شکست ماشین جنگی صهیونیستها
- منطقه غرب آسیا "فلسطین جدید"
- اعلام رسمی مرگ دیپلماسی یک طرفه
- 4 نکته در مورد یک برکناری پُرحاشیه در دولت ترامپ
- نشست کاخ سفید، زلنسکی زیر فشار و اروپا نگران
- نگاه ابزاری آمریکا به دولت های منطقه؛ تثبیت سلطه و بی ثبات سازی منطقه
- هیدروپولیتیک ایران و ادعاهای نتانیاهو
- پارادوکس امپریالیستی ترامپ و افول هژمونیک آمریکا در گذار به چندقطبی
- فقر قدرت و عبرت اوکراین؛ از کییف تا آلاسکا
- پوتین، زلنسکی و ترامپ؛ سه روایت، یک میز
- جنگ ۱۲ روزه؛ بازمهندسی حافظهاجتماعی و بازآرایی موازنه قوا
- مخالفت روسیه و چین با مکانیسم ماشه؛ دریچهای به دوقطبی تازه قدرت در جهان
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- واکاوی اهمیت سفر منطقه ای علی لاریجانی
4 پرده از ماجراجویی جدید ترامپیستها علیه ونزوئلا
«یکی از اهداف اصلی دولت آمریکا از اعزام ناوشکنهای خود به مجاورت آبهای ونزوئلا، جلوگیری از گسترش نفوذ کشورهای رقیب مثل چین و روسیه در آمریکای لاتین است. ونزوئلا به عنوان کشوری که روابط نزدیکی با این قدرتها دارد، تهدیدی برای سلطه آمریکا محسوب میشود. ارسال ناوهای جنگی به این منطقه، در واقع نمایشی از قدرت نظامی آمریکا برای هشدار به این کشورها و حفظ هژمونی ادعایی واشینگتن در منطقه است.»
طنینسنتر؛ دولت آمریکا به تازگی اقدام به ارسال شماری از ناوشکنهای خود به آبهای پیرامونی کشور ونزوئلا کرده است. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و اعضای ارشد تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دولت وی مدعی هستند که این اقدام آنها در راستای تامین منافع و امنیت ملی آمریکا است. حتی برخی مقامهای آمریکایی هشدار دادهاند که امکان دارد ادوات و نیروهای نظامی بیشتری را نیز به مجاورت سواحل ونزوئلا ارسال کنند و حتی دست به حملات هدفمند در خاک این کشور بزنند.
پیش از این، دولت ترامپ برای دستگیری نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا یک جایزه نقدی را نیز تعیین کرده بود. با این حال، دولت ونزوئلا اعلام کرده که آماده مقابله با ماجراجوییهای احتمالی دولت آمریکا است و البته که نیروهای نظامی این کشور نیز در بالاترین سطح از آمادگی به سر میبرند.
ترامپ و متحدانش هدف ادعایی خود از ارسال ناوشکنهای آمریکا به نزدیکی آبهای ونزوئلا را مبارزه با قاچاق مواد مخدر از مبدا این کشور عنوان کردهاند با این حال، این گزاره چندان واقعی نیست و باید آن را در ادامه سیلی از خصومت ورزیهای دولت آمریکا در طی سالهای اخیر علیه دولت ونزوئلا ارزیابی کرد. در این چهارچوب، ترامپیستها چهار هدف عمده را از ماجراجویی خود علیه ونزوئلا در دستورکار دارند.
اول اینکه، یکی از اهداف اصلی واشینگتن، جلوگیری از گسترش نفوذ کشورهای رقیب مثل چین و روسیه در آمریکای لاتین است. ونزوئلا به عنوان کشوری که روابط نزدیکی با این قدرتها دارد، تهدیدی برای سلطه آمریکا محسوب میشود. ارسال ناوهای جنگی به این منطقه، در واقع نمایشی از قدرت نظامی آمریکا برای هشدار به این کشورها و حفظ هژمونی واشینگتن در منطقه است. این اقدام به نوعی پیامی است به بازیگران منطقهای که هرگونه تلاش برای استقلال سیاسی یا همکاری با رقبای آمریکا با واکنش سخت مواجه خواهد شد.
نکته دوم اینکه دولت ترامپ با این حرکت میخواهد دولت نیکلاس مادورو را تحت فشار شدید قرار دهد تا به تغییرات سیاسی مورد نظر واشینگتن تن دهد یا بهطور کلی سقوط کند. اعزام ناوهای جنگی و نشان دادن حضور نظامی نزدیک به ونزوئلا، نوعی تهدید مستقیم علیه حاکمیت این کشور است که به زعم آمریکاییها میتواند دولت مادورو را در موضع ضعف قرار دهد. این هدف، تداوم سیاستهای فشار حداکثری اقتصادی و سیاسی است که طی سالها در دستور کار آمریکا بوده است.
مساله سوم اینکه یکی دیگر از اهداف استراتژیک، جلوگیری از شکلگیری اتحادهای سیاسی و اقتصادی ونزوئلا با قدرتهایی مثل چین، روسیه و ایران است. ونزوئلا در سالهای اخیر به دنبال تقویت روابط اقتصادی و نظامی با این کشورها بوده و این مسئله نگرانی واشینگتن را برانگیخته است. حضور ناوهای جنگی آمریکا در منطقه به نوعی سیگنال به این بازیگران جهانی است و سعی دارد این پیام را مخابره کند که تلاش برای گسترش نفوذ در حیاط خلوت آمریکا بیپاسخ نخواهد ماند؛ و در نهایت چهارم اینکه، دولت دوم ترامپ که در شرایط پیچیده داخلی آمریکا (بحران اقتصادی، اختلافات اجتماعی و سیاسی) قرار دارد، با این اقدام تلاش کرد وجههای قوی و مقتدر از خود به نمایش بگذارد. اعزام ناوهای جنگی به سواحل ونزوئلا، علاوه بر هدفهای خارجی، کارکرد داخلی در قالب سیاست داخلی آمریکا نیز دارد و این پیام را میخواهد برساند که ترامپ همچنان قادر به اتخاذ تصمیمات قاطع و حفظ منافع آمریکا در سطح جهانی است. ترامپ و حامیانش از این رهگذر سعی دارند موضع و جایگاه خود را در قالب معادلات سیاست داخلی آمریکا بیش از پیش تقویت کنند.