- اعتراف ترامپ به شکست ماشین جنگی صهیونیستها
- منطقه غرب آسیا "فلسطین جدید"
- اعلام رسمی مرگ دیپلماسی یک طرفه
- 4 نکته در مورد یک برکناری پُرحاشیه در دولت ترامپ
- نشست کاخ سفید، زلنسکی زیر فشار و اروپا نگران
- نگاه ابزاری آمریکا به دولت های منطقه؛ تثبیت سلطه و بی ثبات سازی منطقه
- هیدروپولیتیک ایران و ادعاهای نتانیاهو
- پارادوکس امپریالیستی ترامپ و افول هژمونیک آمریکا در گذار به چندقطبی
- فقر قدرت و عبرت اوکراین؛ از کییف تا آلاسکا
- پوتین، زلنسکی و ترامپ؛ سه روایت، یک میز
- جنگ ۱۲ روزه؛ بازمهندسی حافظهاجتماعی و بازآرایی موازنه قوا
- مخالفت روسیه و چین با مکانیسم ماشه؛ دریچهای به دوقطبی تازه قدرت در جهان
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- واکاوی اهمیت سفر منطقه ای علی لاریجانی
قفقاز در آستانه بحران؛ هشدار تهران به تحرکات باکو
❇️ تحرکات نظامی جمهوری آذربایجان در مرزهای شمالی ایران و نواحی هممرز با ارمنستان، زنگ خطر یک بحران تازه در قفقاز جنوبی را به صدا درآورده است. انتقال تجهیزات سنگین، استقرار نیروهای ویژه، و مانورهای مشترک با ترکیه در امتداد محور نخجوان-قرهباغ، نشان از تلاش باکو برای افزایش قدرت چانهزنی در تحولات آینده دارد. موضوع «کریدور زنگزور» که مستقیماً بر دسترسی ایران به ارمنستان اثر میگذارد، خط قرمزی راهبردی برای تهران محسوب میشود.
❇️ در واکنش به این تحرکات، ایران با رزمایشهای هشدارآمیز و اعزام یگانهای زرهی به مناطق مرزی، پیامی قاطع به باکو و حامیان منطقهایاش ارسال کرده است. همزمان، ضعف دولت ایروان و مخالفت داخلی با طرح صلح با جمهوری آذربایجان، احتمال درگیریهای جدید در مناطق مرزی نظیر سیونیک را افزایش داده است. از سوی دیگر، روسیه که درگیر بحران اوکراین است، از ایفای نقش سنتی خود در قفقاز بازمانده و فضای مداخلهگری غرب و اسرائیل گستردهتر شده است.
❇️ نقش اسرائیل در حمایت اطلاعاتی و تسلیحاتی از باکو، و تحرکات دیپلماتیک آمریکا با هدف موازنهسازی در برابر محور تهران–مسکو، بر شدت تنشها افزوده است. قفقاز جنوبی اکنون به نقطهجوش ژئوپلیتیکی نزدیک شده است. مدیریت این بحران نیازمند هوشیاری راهبردی، انسجام ملی و تعامل فعال ایران با قدرتهای منطقهای برای مهار پیامدهای مخاطرهآمیز آن است.